Bu etkileyici tablo, karanlık kalıntılar arasında yalnız ve görkemli bir figürü karanlık bir gece gökyüzü altında betimliyor. Figür, altın ve mavi tonlarla parıldayan ayrıntılı ve gösterişli bir elbise giymiş, sembolik bir jest veya sunuyu ima eden narin bir çiçek tutuyor. Sanatçının ince fırça darbeleri ve katmanlı dokuları, figürün etrafında neredeyse eterik bir parıltı yaratıyor ve karanlık, gizemli çevreyle kontrast oluşturuyor. Arka plandaki yıkık taş yapılar ve çalkantılı gökyüzü, esere mitolojik bir ağırlık ve sessiz bir drama atmosferi katıyor.

Kompozisyon, izleyicinin bakışını doğrudan merkezdeki figüre çekiyor; sakin ve esrarengiz ifadesi düşüncelere dalmaya davet ediyor. Işık ve gölge oyunları ile mutedil ama zengin renk paleti, mistik bir gece ve zamansız bir saygı duygusu uyandırıyor. 19. yüzyılın sonlarında yaratılan bu çalışma, sanatçının efsane, maneviyat ve bilinmeyenin şiirsel güzelliğine olan hayranlığını yansıtıyor; derin ve etkileyici bir görsel şiir haline geliyor.