Bu etkileyici eserde, yan yana yürüyen iki figür yer alıyor—birincisi, bastonlu ve şapkalı, kendinden emin ve modern bir adam; ikincisi ise geleneksel kıyafetli, valiz taşıyan daha sade biri, statü ve yaşam tarzındaki zıtlığı temsil ediyor. Sanatçı, temiz ve akıcı çizgilerle geleneksel mürekkep ve suluboya tekniklerini kullanmış, sadelik ve berraklığı vurgulayan yumuşak renkler tercih etmiş. Kompozisyon, figürleri minimalist bir zeminde konumlandırarak onların yolculuğunu ve temsil ettikleri zıt dünyaları ön plana çıkarıyor. Arka plan çok sade, böylece iki adam arasındaki etkileşim ve farklılık odak noktası oluyor.

Yumuşak gri, siyah ve açık mavi tonlar, eski ile yeninin, gelenekle modernin arasındaki sessiz gerilimi vurgulayan düşünceli bir atmosfer yaratıyor. İfadeler ve duruşlar, sessiz ama güçlü bir hikayeyi çağrıştırıyor; muhtemelen bir baba ve oğul, zamanlarının sosyal değişimlerinde sessizce yol alıyorlar. Bu eser, 20. yüzyıl başlarındaki Çin sosyal bağlamına kök salmış olup, kişisel kimlik ve kültürel manzaradaki ince fakat derin değişimleri ustalıkla yakalıyor. Duygusal olarak, değişim içinde sakin bir onuru yansıtarak insan ilişkileri ve toplumsal evrim üzerine zamansız bir meditasyon sunuyor.