Bu nazik tablo, genç bir kızın sakin bir doğal ortamda yerde huzur içinde dinlenmesini yakalıyor. Sanatçının ince fırça darbeleri ve yumuşak, mat renk paleti, figürün çevresindeki toprak ve yapraklarla adeta kaybolduğu rüya gibi bir atmosfer yaratıyor. Basitçe açık renkli bir giysi giymiş kız, yan yatmış ve huzurlu bir ifade takınmış; sarı saçları yüzünü nazikçe çevreliyor, sakinlik ve masumiyet hissi uyandırıyor.

Kompozisyon samimi ve dengeli; figür, çerçevenin büyük bir kısmını kaplayarak izleyiciyi onun sakin dünyasına çekiyor. Yumuşak yeşil, kahverengi ve mavi tonları kusursuzca karışarak dinginlik ve dinlenmenin duygusal etkisini artırıyor. Bu eser, 19. yüzyıl sonu akademik realizmini çağrıştırıyor; doğalcılık ile şiirsel bir hassasiyet arasında denge kurarak gençliği, dinlenmeyi ve doğanın nazik kucaklayışını düşünmeye davet ediyor.