Resim, yumuşak, yaygın bir ışıkla yıkanmış, sessiz bir köy sahnesi gibi, önümüzde nazik bir rüya gibi açılıyor. Sanatçı, kulübelerin rustik çekiciliğini ustalıkla yakalar, saman çatılar daha basit bir zamanı ima eder. Fırça darbeleri, görünür ve dokulu, sahne nefes alıyormuş gibi, hareket ve yaşam hissi yaratır. Taş ve toprağın çeşitli dokularına özen gösterilerek işlenmiş dolambaçlı bir yol, izleyiciyi bu huzurlu sığınağı keşfetmeye davet ederek, kompozisyonun derinliklerine doğru gözü yönlendirir. Günlük yaşamdan bir anı çağrıştıran bir figür olan bir kadın, kırsal huzura bir dokunuş insan sıcaklığı katan bir sepet taşır. Canlı yeşil ve mavinin dokunuşlarıyla toprak tonlarının hakim olduğu renk paleti, dinginlik hissi, doğanın kucağında sarılmış olma hissi uyandırır.