Yumuşak, neredeyse eterik bir ışıkla yıkanmış bu canlandırıcı sahne, zarif kıyafetler giymiş üç kadını, geniş ve sakin bir denize bakan mermer bir balkonda dururken betimliyor. Sanatçının titiz fırça darbeleri, her bir kumaş kıvrımını ve saç teline kadar olağanüstü gerçekçilikle yansıtıyor; pastel renk paleti sahneye sakin, düşünceli bir ruh hali katıyor. Işık ve gölge oyunu, figürleri heykelsi bir varlıkla şekillendirerek onları hem zamansız hem de samimi kılıyor.

Kompozisyon, önde eğilmiş ve aşağıdaki suya dikkatle bakan figürden arkasındaki iki kadının ince bakış alışverişine doğal bir şekilde gözleri yönlendiriyor. Altın yapraklarla süslenmiş taş aslan, sahneye görkemli bir temel ekliyor ve altında yatan klasik ya da mitolojik bir anlatıya işaret ediyor. Duygusal olarak tablo, özlem ve bekleyiş hissiyle dolu; izleyiciyi sonsuz ufuk çizgisi karşısında gelişen gizli anı paylaşmaya davet ediyor.