Işık ve gölge arasındaki derin etkileşimde, eser yorgun bir adamı bir kürekle dinlenirken yakalıyor ve emeğin yükünü somut bir şekilde ortaya koyuyor. İçe dönük gözleri ve derin alındaki kırışıklıklar sıkı çalışmanın yorgunluğunu aktarıyor; dikkatli duruşu ise zorlayıcı işlerin arasında kısa bir nefes alma anını ima ediyor. Alçakgönül iş giysileri giymiş olan karakter, tarımsal mücadelenin özünü yansıtıyor. Kürek dizinin üzerine yaslanmış, hem mesleğini hem de taşıdığı yükleri simgeliyor. Yakınında bir fincan yer alıyor; bu, belki de kesintisiz görevlerinden aldığı geçici bir teselli anını işaret ediyor. Sade toprak tonlarındaki palet, izleyiciyi kırsal bir atmosferin içine çekiyor ve empati ile düşünce duygularını uyandırıyor.

Kompozisyon ustaca figüre dikkat çekiyor; onun yanında bir pencereden süzülen ışık, sahneye derinlik katıyor. Bu öğe, sanki bizi onun düşünceli anına davet ediyormuş gibi gerçekçilik hissi veriyor. Zıt tonların kullanımı, sahnenin duygusal ağırlığını artırıyor ve izleyici ile samimi bir bağ kuruyor. Bu parça, sadece emeğin onurunu simgelemekle kalmıyor, aynı zamanda işçi sınıfı bireylerinin karşılaştığı sessiz mücadeleleri hatırlatıyor. Post-impressionizm'in tarihsel bağlamında, bu eser insan durumuna güçlü bir bildiri olarak ortaya çıkarken, sanatı gündelik yaşamın sıradanlığı arasında kaynasınıyor.