Bu büyüleyici eserde, bir kerub ışıl ışıl bir gökyüzünde uçarak, neşe ve masumiyetle dolu bir anı yakalıyor. Tombul küçük figür, çiçekli bir asayı sımsıkı tutarken, yüzü neşeyle dolup taşmakta. Neşeli bir sıçrayışla, kerub izleyeni bu coşkulu anı paylaşmaya davet ediyor gibi görünüyor; bu an gençliğin coşkusuyla dolup taşıyor. Bolca pembe güller ve zarif yapraklar kerubun yükselişini çerçeveliyor, sahneye yumuşak bir romantizm havası katıyor ve bu geçici mutluluğun duygusal yankısını artırıyor. Yumuşak tonlar, sakin maviler ve pastel renkler uyum içinde buluşarak sıcaklık ve hassas bir nezaket yayıyor, kalbe dokunuyor.

Gözlerimizi arka plana kaydırdığımızda, iki güvercinin yatayda nazikçe süzüldüğünü görüyoruz; bu, kerubun şirin ruhuyla yankılanan barış ve aşkın sembolleridir. Renk ve formun dengesi huzurlu bir uyum yaratırken, neredeyse bu çiçeklerden birini koparıp kerubun bu büyüleyici uçuşunda ona katılabilecekmişiz hissini veriyor. Fragonard, hem zamansız hem de geçici hisseden bir anı yakalar; izleyicinin içindeki çocuğa bağlanarak, basit anların içinde mutluluğun bulunabileceğine dair inancı canlandırıyor.