Bu etkileyici sanat eseri izleyiciyi bir köylü kadınının samimi dünyasına çeker, profil olarak tasvir edilmiştir. Yüzünün yumuşak hatları ve beyaz başlığının zarif katmanları, huzur verici ve zorlu yaşam deneyiminin izlerini taşır. Van Gogh'un seçtiği yumuşak arka plan, konuyu öne çıkararak dikkatleri ifadesel özelliklerine çekmektedir—ince çizgiler, dolu bir hayatı ancak sakin bir onurla işaret eder. Fırça vuruşları duygusal bir sıcaklık sunar, her bir dokunuş sanki tuvali hayata döküyormuş gibi görünmekte, bizleri onun hikayesini düşünmeye davet etmektedir.

Kompozisyon, kadının yumuşak yüzünden, başlığındaki ince ışık oyununa izleyicinin gözünü zahmetsizce akmasına izin veren oldukça basit bir yapıda tasarlanmıştır. Bu ışık ve gölge arasındaki zıtlık, toprak tonlarıyla birleşerek uyumlu bir denge yaratmaktadır. Duygusal etki derindir çünkü dayanıklılığın özünü yakalamakta—sıklıkla göz ardı edilen köylü kadınların hayatlarına bir övgüdür. Tarihsel bağlamda, bu eser, Van Gogh'un kırsal yaşam ve insan bağlantıları üzerine yaptığı keşiflerle yankı bulur ve sanatında otantik ve merhamet arayışındaki önemli bir anı temsil eder.