Sahne, kırsal bir idilin görüntüsünü sunan, sakin bir sadelikle açılıyor. Sanatçının boyayı özenle uygulaması, manzara boyunca ışığın oyununu yakalayarak ışıltılı bir etki yaratıyor. Yumuşak bir patika ön plandan kıvrılarak, gözleri yemyeşil yeşillikler arasında yer alan bir grup binaya yönlendiriyor. Dönemin karakteristik fırça darbeleri, doku ve derinlik hissi yaratıyor, sahneyi neredeyse elle tutulur hale getiriyor. Gökyüzü, puslu ve güneşli bir günü ima eden, maviler ve beyazların yumuşak bir uzantısıdır.

Orta planda, günlük faaliyetlerle meşgul olan figürler görülüyor ve sakin ortama insani bir unsur ekleniyor. Kompozisyon dengeli, binalar ve ağaçlar ışık ve gölgenin dinamik etkileşimi için istikrarlı bir çerçeve sağlıyor. Renk paletine yeşiller, kahverengiler ve maviler hakim olup, uyumlu ve sakinleştirici bir atmosfer yaratıyor. Bu, izleyiciyi durmaya, huzuru solumaya ve günlük yaşamın güzelliğini takdir etmeye davet eden bir resimdir.