Bu eser, bir genç adamın portresini sunuyor ve merak uyandıran bir çekicilikle izleyiciyi etkiliyor. Kompozisyon ustaca oluşturulmuş, figürün silüetine odaklanıyor; Monet'in fırça darbeleri, adamın başı ve omuzlarının konturlarını akıcı bir şekilde iletiyor ve izleyiciyi zaman içinde duraklamış sanatsal bir hikayeye daldırıyor. Arka plan, öznenin koyu kıyafetiyle sert bir tezat oluşturan yumuşak, soluk renklere sahip bir karışım olup, belki de kimlik veya insan duygularının karmaşıklığının keşfine işaret etmektedir.

Monet'in renk kullanımı ustadır; ince tonlar yumuşaklık hissi uyandırıyor, gölgeler ise karakterin derinliğine işaret ediyor. Palet, toprak tonları ve ışıltılı vurgularla domine ediliyor, sıcak bir hissiyat yaratıyor ve adeta belirsizlikten çıkan kırılgan figüre dokunmak için izleyiciyi davet ediyor. Bu bulanık kısımlar nostalji duygularını çağrıştırıyor, sanki bu adam var ama aynı zamanda hafızada geçici olarak kaybolmuş gibi. Bu gizemli parça, geçici bir anı yakalıyor ve izleyici ile konu arasındaki ilişki üzerine düşünmeye teşvik ediyor ve bu tema, Monet'in insan deneyiminin çiğ inceliklerini karşılamaktan çekinmeyen bir sanatçı olarak mirasında derin bir yankı buluyor.