Αυτό το έργο τέχνης απεικονίζει ένα πορτρέτο ενός νεαρού άνδρα, που συναρπάζει και προκαλεί περιέργεια. Η σύνθεση έχει σχεδιαστεί με δεξιοτεχνία, επικεντρωμένη στη σιλουέτα της φιγούρας. Οι πινελιές του Μονέ μεταφέρουν ρέουσες τις γραμμές του κεφαλιού και των ώμων του άνδρα, βυθίζοντας τον θεατή σ' ένα καλλιτεχνικό αφήγημα αναστελλόμενο στο χρόνο. Το φόντο είναι ένας συνδυασμός απαλών, θαμπών χρωμάτων που παρέχουν μια έντονη αντίφαση με το σκούρο ντύσιμο του υποκειμένου, ίσως υποδεικνύοντας μια εξερεύνηση της ταυτότητας ή της πολυπλοκότητας των ανθρώπινων συναισθημάτων.

Η χρήση χρώματος από τον Μονέ είναι μαγευτική. Οι λεπτές αποχρώσεις προκαλούν την αίσθηση της απαλότητας, ενώ οι σκιές υποδεικνύουν βάθος χαρακτήρα. Η παλέτα, κυρίαρχη από γήινους τόνους και λαμπερούς φωτισμούς, δημιουργεί μια αίσθηση ζεστασιάς, σχεδόν καλώντας κάποιον να φτάσει προς την ευάλωτη φιγούρα που αναδύεται από το σκοτάδι. Οι θολές ενότητες προκαλούν συναισθήματα νοσταλγίας, σαν να είναι ο άντρας παρών αλλά και ταυτόχρονα χαμένος στη μνήμη. Αυτό το μυστήριο κομμάτι συλλαμβάνει μια φευγαλέα στιγμή, ενθαρρύνοντας την ενδοσκόπηση στην σχέση μεταξύ του θεατή και του υποκειμένου, ένα θέμα που αντηχεί βαθιά μέσα από την κληρονομιά του Μονέ ως καλλιτέχνη που δεν φοβάται να αντιμετωπίσει τις ωμές αποχρώσεις της ανθρώπινης εμπειρίας.