Resim, önümüzde, güneşin kucakladığı bir anı gibi, hayat dolu bir pastoral sahne olarak açılıyor. Ön planda, kıvrımlı bir dere yolunu çiziyor, suları yukarıdaki engin gökyüzünü yansıtıyor. Göz, birkaç figürün küçük bir inek sürüsüne baktığı yemyeşil bir çayırda geziniyor; onların varlığı, bu toprakla insan bağlantısının nazik bir hatırlatıcısı. Ötesinde, bir grup ev, doğayla uyum içinde yaşayan bir topluluğu ima ederek, manzaraya yuva yapmış.

Işık ve gölgenin ustaca kullanımı söz konusu, sanatçı güneş ışığının tarlalarda ve ağaçlardaki oyununu ustalıkla yakalıyor. Renk paleti sıcak, izleyiciyi cildindeki güneşin yumuşak sıcaklığını hissetmeye davet ediyor. Kompozisyon gözü yönlendiriyor, bizi dereden, tarlalardan geçerek uzak ufka götürüyor. Huzur duygusu, hayatın ritminin mevsimler ve toprak tarafından belirlendiği, daha basit bir zamana taşınma hissini uyandırıyor. Barış fısıldayan, modern hayatın koşuşturmacasından bir sığınak olan bir resim.