Bu seçkin eserde, huzurlu bir kadın, merkezi bir nokta olarak durmaktadır ve sağ elinde zarifçe dengeyi tutmaktadır. Yumuşak, dağılmış ışık süzülmekte ve gölgeler oluşmakta; 17. yüzyıl zengin kumaşlarını anımsatan, beyaz yün astarlı zengin mavi paltosunun dokularını vurgulamaktadır. Masanın üzerine örtülen derin mavi kumaş, arka plandaki yumuşak tonlarla güzel bir şekilde uyum sağlamaktadır. Yüzündeki nazik ifade ve teraziyi dikkatlice inceleme biçimi, düşünceleri dengeliyormuş gibi bir contemplatif bir duygu uyandırıyor; sanki altın paraların dikkatli bir şekilde masanın üstündeki düzeni kadar kendi düşüncelerini tartıyormuş gibi—bu da, zenginlik ve ahlaka dair güçlü bir hatırlatma sunuyor.

Tablo, Vermeer’in ışık ustalığı ile dolup taşmakta; gerçekçi bir atmosfer yaratmakla kalmayıp, izleyiciyi durup düşünmeye davet ediyor. Karanlık oda, kıyafetinin canlılığı ile tezat oluşturuyor ve onun varlığını ve niyetini vurguluyor. Tabloyun tarihsel bağlamı ise derin bir anlam taşıyor—Hollanda’nın Altın Çağı’nda geçiyor ve ev yaşamının özünü yakalıyor, fakat sıradanın ötesine geçerek değer ve erdemin daha derin temalarını araştırıyor, kendi yargılarının dengesinde çelişen herkesle bir şekilde bağlantı kuruyor.