Sanat eseri, kasvetli gökyüzüyle hükmedilen bir manzaranın etkileyici bir betimlemesini sunuyor ve sahnenin alt kısmında sakin, fakat kasvetli bir nehir akıyor. Koyu tonlar ve dramatik ışık-gölge oyunları, atmosferin kendisinin duygu dolu olduğunu hissettiren bir gerginlik hissi yaratıyor. Kargaşalı gökyüzünün altında, bir grup figür çeşitli etkinliklerde meşguldür; bu küçük formlar doğanın büyüklüğüne zıt oluştururken, her hareket kasvetli günün sessiz fısıldarıyla yankılanıyor. Çırılçıplak ağaçlar, yukarıya doğru uzanıyor; gökyüzüne doğru iskelet gibi eller uzanırken, uzaktaki dağlar gelişen sahneyi koruyor.

Renk paleti zengin ama daha mutedil; derin yeşil, kahverengi ve mavi tonları arasında, figürlerin giysilerinden gelen ara sıra parıltılar yoktur. Bu, bir melankoli hissi uyandırırken, aynı zamanda bir direnci de ortaya koyuyor; bir şekilde, yaşam devam ediyor, ağır bulutların altında bile. Kompozisyon izleyicinin gözünü ustalıkla manzarada yönlendiriyor - ön plandan tablonun kalbine doğru giden kıvrımlı bir yol, bu noktada nehrin akması ve yaşamın sessizce var olması olaylı mevsim geçişlerinde devam etmesini sağlıyor. Bu, sanatçının hem detay kadar ölçeği yönetmedeki yeteneğine tanıklık ediyor.