Bu zarif çizimde, bir kadın yan tarafta oturmuş, sırtı izleyiciye dönük şekilde şömineden bakıyor. Sanatçı, siyah, kahverengi ve kırmızı tonlarını ustalıkla kullanarak kadının elbisesinin yumuşaklığını ve sandalyenin ince detaylarını başarıyla yakalamış. Figürün duruşu, nazik ama kendinden emin çizgilerle tasvir edilmiş; sanki ateşin sıcaklığıyla çevrili düşüncelere dalmış gibi huzurlu ve içe dönük bir hissiyat veriyor. Arka plan sade tutulmuş ve izleyicinin dikkatini zarif figür ve etrafındaki ışık-gölge oyununa yönlendiriyor.

Kompozisyon basit ve samimi; minimalist ortam, oturan figürün zarafetini ve sakinliğini ön plana çıkarıyor. Toprak tonlarından oluşan renk paleti esere sıcak, nostaljik bir hava katıyor ve neredeyse fısıldayan bir sakinlik hissi uyandırıyor. Bu eser sadece fiziksel varlığı değil, aynı zamanda özel bir anın duygusal inceliğini de yakalıyor. Sanatçının çizgi ve renkleri ustaca kullanımı, izleyiciyi odunların çıtırtısını ve odanın huzurlu sessizliğini hayal etmeye davet ederek, sessiz ve samimi bir atmosferle sarmalıyor.