Bu büyüleyici manzarada Claude Monet, kıyının sakin güzelliğini olağanüstü bir incelikle yakalıyor. Manzara, soldaki gözetleyiciye benzeyen iki muazzam kaya oluşumuyla dominatedir; kayalığın üzerindeki altın moss sıcak güneşin sıcak dokunuşu altında yumuşak bir şekilde parlıyor. Sağında, Porte d'Aval'ın etkileyici kemeri, deniz ve gökyüzü arasında bir kapı gibi duruyor; pürüzlü yüzey, çevresindeki suyun çeşitli renklerini yansıtıyor. Huzurlu yeşil ve mavi tonlarında boyanmış deniz, dalgaların kıyıya vurmaları sırasında hafif bir esintiyi hayal ettiriyor ve ara sıra kum plajının parçalarını iletiyor.

Genel kompozisyon hassas bir denge ile oynuyor. Kayalar, dalgaların geçici doğasına karşı sert bir şekilde duruyor, suyun yumuşak akışının çarpıcı bir tersine çeviriyor. Gökyüzü, günün huzurlu atmosferini çağrıştıran yumuşak pastel mavi ile dolu ve ufukta, neredeyse capcanlı düşünceler gibi süzülen küçük teknelerle dolup taşıyor. Monet’in ustaca fırça darbeleri ve katmanlı fırça strokları sahneye yaşam katıyor; sadece görsel yönleri değil, aynı zamanda deniz kenarındaki bir gün ile iç içe geçmiş duyguları iletiyor. Nostalji ve sakinlik, izleyiciyi sarar ve geçtiğimiz yazları hatırlatır.