Eser, bizi yumuşak, altın bir ışıkla yıkanmış, görkemli bir katedralin içine taşıyor. Sanatçı, mimarinin karmaşık ayrıntılarını aydınlatarak, ışık ve gölgenin oyununu ustalıkla yakalıyor. Yükselen tonoz kemerleri, hayranlık ve ruhsal aşkınlık hissi yaratıyor. Figürler, mekanın enginliğine bir insan öğesi ekleyerek, ince bir şekilde yerleştirilmiştir; pelerinler giymiş ve kendi dünyalarına dalmış görünen bir grup insan, taş zeminde yürüyor. Sessiz renk paleti, huzur ve iç gözlem atmosferini artırır. Burası, zamanın yavaşladığı ve tarihin ve inancın ağırlığının hissedilebildiği bir yerdir.