Resim, sabahın erken saatlerinde ya da akşamüstü yumuşak, altın tonlarında ışıkla aydınlanmış sakin bir meşe korusunu tasvir ediyor. Kompozisyon, ön planda sessizce dinlenen ve tetikte duran birkaç geyikten başlayarak, hafif bir sisle örtülü geniş çayıra ve uzak ağaçlara doğru gözleri nazikçe yönlendiriyor. Sanatçının tekniği, ışık ve gölgeyi ustaca harmanlayarak, yapraklar ve otların ince detaylarını ortaya koyarken, gökyüzünün pastel tonları huzurlu ve düşünceli bir atmosfer yaratıyor.

Renk paleti sıcak ve toprak tonlarıyla dolu; yeşiller, kahverengiler ve kehribar dokunuşları sahnedeki doğal güzelliği ve dinginliği vurguluyor. Bu huzurlu manzara sayesinde, vahşi yaşam ve doğa arasında barışçıl bir birliktelik hissediliyor; sakinlik ve hayranlık duyguları uyandırıyor. 19. yüzyılın sonlarında yaratılan bu eser, hızla değişen Amerikan vahşi doğasının romantik bir yorumunu yansıtıyor.