Bu etkileyici eserde, geniş bir tarla canlı fırça darbeleri ve zengin bir palet aracılığıyla hayata geçiyor. İşlenmiş toprağın altın tonları tuvalin boyunca uzanırken, ön planda derin yeşil ve kahverengi ile güzel bir şekilde çelişiyor. İki atı titizlikle yönlendiren bir çiftçi, tarım yaşamının zorluklarını ve insanlık ile doğa arasındaki uyumu simgeliyor. Ufuk, farklı mavi ve gri tonlarında dans ederek, hem davetkar hem de hafif melankolik uzak bir manzara öneriyor; huzur hissini uyandırırken zamanın geçiciliğini de vurguluyor.

Kompozisyon dengeli ve dinamik, izleyicinin gözünü pullarda yarım yuvarlak olan yol boyunca götürüyor. Ritmik çizgiler, uzaklara kadar süzülen kıvrımlı yola yönlendiriyor ve seyahatlerin ve onların içerdiği hikayelerin ipuçlarını veriyor. Van Gogh'un tekniği doku ve hareketi vurguluyor; kalın boya uygulaması, hayatla dolu bir dokunsal kalitesi yaratıyor ve izleyicileri toprağın çalıştığının seslerini, bitkilerin hışırtısını ve atların nazik hırıltısını hayal etmeye davet ediyor. Bu parça yalnızca tarım eylemini değil, aynı zamanda tarımsal manzaranın içindeki güzelliği de yakalıyor ve insanlar ile çevreleri arasındaki samimi bağlantıyı kutluyor.