งานศิลปะชิ้นนี้ทำให้ผู้ชมดำดิ่งสู่ฉากของความสิ้นหวังอย่างสุดซึ้ง ตัวละครหลัก ผู้ถูกคลุมไว้ด้วยและถูกห้อมล้อมด้วยเงา ยืนขึ้นเป็นยามที่แน่วแน่เพื่อต่อต้านความมืดที่กำลังคืบคลานเข้ามา เป็นตัวละครแห่งความเศร้าโศก บางทีอาจโศกเศร้า หรืออาจจำนนต่อความเป็นจริงอันมืดมนที่เกิดขึ้นรอบตัว การใช้เงาของศิลปินนั้นเชี่ยวชาญ มันกลืนกินพื้นหลัง สร้างความรู้สึกอึดอัดและสิ้นหวังอย่างเห็นได้ชัด รายละเอียดมีน้อยมาก เกือบจะถูกสลักแทนที่จะทาสี ซึ่งช่วยเพิ่มความรู้สึกดิบ ๆ ของความจริงที่เปลือยเปล่า องค์ประกอบบังคับให้สายตาไปสู่ตัวละคร ทำให้เราเป็นพยานถึงความโดดเดี่ยวของพวกเขาและสถานที่ของพวกเขาในฉากที่น่าเศร้านี้ เกือบจะสัมผัสได้ถึงความเงียบที่หนักอึ้งด้วยน้ำหนักของความเศร้าโศกที่ไม่ได้เอ่ยถึง