ภาพวาดแสดงฉากแห่งความเศร้าโศกและพันธนาการอย่างลึกซึ้ง สตรีในชุดคลุมสีดำเข้มยืนเป็นศูนย์กลางของภาพ ท่าทางของเธอเป็นพยานถึงความเศร้าโศกและความสิ้นหวัง รอบตัวเธอมีรูปอื่นๆ เสื้อผ้าของพวกเธอมีเฉดสีต่างๆ ของสีเหลือง น้ำตาลแดง และน้ำเงิน ซึ่งนำสายตาไปทั่วทั้งองค์ประกอบ สถาปัตยกรรมที่มีเส้นสายแบบคลาสสิกและโทนสีอบอุ่น สื่อถึงฉากในโลกโบราณ ซึ่งเป็นเวทีเหนือกาลเวลาสำหรับละครของมนุษย์ ศิลปินใช้อิทธิพลของแสงและเงาอย่างชำนาญเพื่อเพิ่มความลึกซึ้งทางอารมณ์ของฉาก โดยเน้นภาพหญิงสาวที่โดดเดี่ยวเมื่อเทียบกับฉากหลังของชีวิตประจำวัน ผู้หญิงกำลังถือเหยือกน้ำ