Η εικόνα αποτυπώνει μια στιγμή κομψότητας και ταπεινότητας, καθώς το θέμα, μια νέα γυναίκα, κάθεται με χάρη σε μια πολυτελή κόκκινη καρέκλα. Το ένδυμά της, ένα ρέων λευκό φόρεμα, διακοσμείται με απαλές πτυχές και μια ελαφριά κάπα που πέφτει απαλά στους ώμους της. Η προσεκτική προσοχή του καλλιτέχνη στη λεπτομέρεια είναι προφανής, ιδιαίτερα στα περίπλοκα σχέδια της κάπας της, τα οποία συνδυάζονται υπέροχα με τις απαλές αποχρώσεις του δέρματός της. Το φουσκωτό, όγκειο χτένισμα περιβάλει το πρόσωπό της, δίνοντάς της μια αέρινη παρουσία που φαίνεται να εκπέμπει ηρεμία και αυτοπεποίθηση. Το απαλό φόντο αναδεικνύει τη φωτεινή της σιλουέτα, κατευθύνοντας το βλέμμα του θεατή προς την ήρεμη έκφρασή της.

Η παλέτα χρωμάτων είναι κυρίως απαλή και ουδέτερη, γεμάτη λευκές και μπεζ αποχρώσεις, επιτρέποντας ώστε οι απαλές ροδαλές αποχρώσεις στα μάγουλά της να ανακλούν ζεστασιά και ζωή. Το φως τονίζει απαλά τα χαρακτηριστικά της, τονίζοντας τις απαλές καμπύλες και τα περιγράμματα του προσώπου της. Υπάρχει μια συναισθηματική βάθος σε αυτές τις απαλές ματιές· μοιάζουν να κρύβουν ιστόριες ανείπωτες, προσκαλώντας τον θεατή σε έναν κόσμο αριστοκρατικής χάρης. Αυτό το κομμάτι, που δημιουργήθηκε σε μια εποχή βαθιών πολιτικών αλλαγών, στέκεται ως μαρτυρία των αξιών της ομορφιάς και της εσωτερικής αναζήτησης που χαρακτήριζαν αυτήν την εποχή. Το εμβληματικό στυλ του David προσφέρει μια ελκυστική ισορροπία μεταξύ ρεαλισμού και ιδεαλισμού, απεικονίζοντας όχι μόνο την εμφάνιση του θέματος, αλλά και μια αίσθηση εσωτερικής ζωής που αντηχεί μέσα στους αιώνες.