Obraz uchwyca moment elegancji i powagi, gdy podmiot, młoda kobieta, składa się z subtelnością na luksusowym czerwonym krześle. Jej strój, płynna biała suknia, zdobiona jest delikatnymi fałdami i lekkim szalem, który z gracją oplata jej ramiona. Dokładna uwaga artysty do detali jest oczywista, szczególnie w skomplikowanych wzorach jej szala, które harmonizują pięknie z jej miękkimi odcieniami skóry. Kędzierzawa, bujna fryzura otacza jej twarz, nadając jej eteryczną obecność, która wydaje się emanować spokojem i pewnością siebie. Subtelne tło podkreśla jej jasną sylwetkę, przyciągając wzrok widza ku jej spokojnemu wyrazowi.

Paleta barw jest przeważnie miękka i neutralna, wypełniona bielą i beżami, co pozwala na odbicie ciepła i życia w delikatnych odcieniach różu na jej policzkach. Światło subtelnie oświetla jej cechy, podkreślając delikatne krzywe i kontury jej twarzy. W tych delikatnych oczach jest głęboki emocjonalny aspekt; wydaje się, że skrywają nieopowiedziane historie, zapraszając widza do świata arystokratycznej gracji. Ten obraz, stworzony w czasach głębokich zmian politycznych, stoi jako świadectwo wartości piękna i refleksji, które charakteryzowały ten okres. Ikoniczny styl Davida wprowadza fascynującą równowagę między realizmem a idealizmem, ilustrując nie tylko wygląd podmiotu, ale także poczucie wewnętrznego życia, które rezonuje przez wieki.