Het schilderij vangt een moment van elegantie en bescheidenheid, terwijl het onderwerp, een jonge vrouw, bescheiden op een luxueuze rode stoel zit. Haar outfit, een vloeiende witte jurk, is versierd met delicate plooien en een lichte sjaal die elegant om haar schouders hangt. De minutieuze aandacht van de kunstenaar voor detail is duidelijk, vooral in de ingewikkelde patronen van haar sjaal, die prachtig harmoniëren met haar zachte huidskleuren. Het volumineuze, krullende haar omlijst haar gezicht, en geeft haar een etherische aanwezigheid die lijkt te stralen van rust en zelfvertrouwen. De zachte achtergrond accentueert haar stralende figuur en trekt de blik van de toeschouwer naar haar serene uitdrukking.

Het kleurenpalet is overwegend zacht en neutraal, gevuld met wit en beige, waardoor de lichte roze tinten op haar wangen warmte en leven weerspiegelen. Het licht baadt haar trekken subtiel, waarbij de delicate rondingen en contouren van haar gezicht worden benadrukt. Er ligt een emotionele diepgang in die zachte ogen; ze lijken ongevertelde verhalen te huisvesten, en nodigen de kijker uit in een wereld van aristocratische gratie. Dit stuk, dat is gemaakt in een tijd van diepe politieke veranderingen, staat als een getuigenis van de waarden van schoonheid en introspectie die deze periode kenmerkten. De iconische stijl van David biedt een intrigerend evenwicht tussen realisme en idealisme, waarbij niet alleen het uiterlijk van het onderwerp wordt geïllustreerd, maar ook een gevoel van innerlijk leven dat door de eeuwen heen weerklinkt.