Αυτή η εξαιρετική εργασία καταγράφει μία στιγμή ήρεμης ενδοσκόπησης, απεικονίζοντας μια νέα γυναίκα να ξαπλώνει κομψά πάνω σε ένα ζωντανό και πολύπλοκο χαλί. Οι ψυχρές μπλε και οι απαλές κρέμες του ενδύματός της, σε συνδυασμό με τα πλούσια πράσινα και χρυσά της περιβάλλοντος, εκπέμπουν μια αίσθηση ηρεμίας· φαίνεται σαν ο χρόνος να έχει σταματήσει. Η ληθαργική στάση της και ο τρόπος που τα δάχτυλά της μιμούνται ένα τρυφερό άγγιγμα καπνού δημιουργούν μια απτή απαλότητα, συμβολίζοντας την ευθραυστότητα και την δύναμη: καλεί τις αυταπάτες ή τα όνειρα με μια απλή κίνηση. Ο γειτονικός ηλίανθος, ελαφρώς κεκλιμένος υπό το βάρος του, αντηχεί θεματικές γύρω από την πρόσκαιρη ομορφιά και την ροή του χρόνου.

Η σύνθεση κυριαρχείται από μια κάθετη διάσταση που δημιουργείται από τις ψηλές κολόνες που πλαισιώνουν τη σκηνή, αντιτιθέμενη με τις οριζόντιες γραμμές της εκταθείσας μορφής της γυναίκας. Οι πλούσιες και βαθιές κουρτίνες του φόντου προσφέρουν μια αίσθηση κλεισίματος, προσκαλώντας τους θεατές να μοιραστούν αυτόν τον οικείο χώρο. Υπάρχει μια γοητευτική αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς; ο απαλός φωτισμός ενισχύει την εθέρια ποιότητα της σκηνής, εστιάζοντας την προσοχή σε λεπτομέρειες όπως το γυαλιστερό ύφασμα του φουλού. Είναι αδύνατον να μην αισθανθεί κανείς μια συναισθηματική έλξη προς την ήρεμη έκφραση της, ενσαρκώνοντας μια ήσυχη φυγή από το χάος του εξωτερικού κόσμου, υπονοώντας ίσως τη μυστηριώδη γοητεία των ονείρων.