Αυτή η συγκινητική σκηνή αποτυπώνει μια στιγμή της αγροτικής ζωής, όπου μια νέα γυναίκα στηρίζεται σε ένα ψηλό σωρό από φρέσκο κομμένο σανό. Η στάση της, με τα χέρια να κρατούν ένα τσουγκράνα, υποδηλώνει μια σύντομη ανάπαυλα εν μέσω εργασίας. Μέσα στο καταφύγιο του σωρού, δύο παιδιά κάθονται ήσυχα, με εκφράσεις που συνδυάζουν περιέργεια και ηρεμία. Στο βάθος, δύο βόδια τραβούν ένα άροτρο μέσα από το υγρό έδαφος, καθοδηγούμενα από μια μακρινή φιγούρα, τονίζοντας την κοινή προσπάθεια της περιόδου της συγκομιδής.

Η τεχνική του καλλιτέχνη βασίζεται στον ρεαλισμό, με προσεκτική προσοχή στις υφές — την τραχιά σανό, το απαλό ύφασμα των ρούχων της γυναίκας και το πλούσιο υγρό χώμα. Η παλέτα χρωμάτων, κυριαρχούμενη από γήινους τόνους καφέ, πράσινου και γκρι, δημιουργεί μια σοβαρή αλλά οικεία ατμόσφαιρα, υπονοώντας συννεφιασμένο ουρανό και το βάρος της σκληρής εργασίας. Η σύνθεση ισορροπεί τις μορφές στο προσκήνιο με το απέραντο χωράφι, οδηγώντας το βλέμμα από τους ανθρώπους στα βόδια και πάλι πίσω, υφαίνοντας μια αφήγηση για την κόπο και την ήσυχη αντοχή. Το έργο αυτό προκαλεί συναισθήματα, προκαλώντας σεβασμό για τη γεωργική ζωή και τους ρυθμούς της, ενώ δείχνει την ικανότητα του καλλιτέχνη να συνδυάζει αφήγηση και νατουραλισμό.