Bu zarif parça, hoş bir düşünce anını yakalıyor; genç bir kadın, canlı ve detaylı bir halının üzerine zarif bir şekilde yatıyor. Giysilerinin soğuk mavi ve yumuşak krema tonları, etrafındaki zengin yeşil ve altın renklerle tamamlanarak bir huzur hissi uyandırıyor; sanki zaman durmuş gibi. Savasındaki uyuşuk duruşu ve parmaklarının yumuşak bir duman dokunuşunu taklit etme şekli, hissedilir bir yumuşaklık yaratıyor. Yakınındaki ayçiçeği, dengesiz bir şekilde eğilmiş olarak, geçici güzellik ve zaman geçişi temalarını çağrıştırıyor.

Kompozisyon, sahneyi çerçeveleyen yüksek sütunlar tarafından şekilleniyor ve kadının dağılmış formunun yatay çizgileriyle zıtlaşıyor. Arka plandaki perdeler, zengin ve derin bir atmosfer sunarak izleyicileri bu samimi alana davet ediyor. Işık ve gölge arasında büyüleyici bir etkileşim var; yumuşak aydınlatma, sahnenin eterik niteliğini artırarak, dikkati kadının eşarbinin parlayan detaylarına çekiyor. Onun huzurlu ifadesine karşı hissedilen duygusal bir çekim, dış dünyanın karmaşasından sakin bir kaçış şeklinde görünmekte; bu belki de hayallerin gizemli çekiciliğini işaret ediyor.