Eser, sakin bir şekilde oturan küçük bir kızı betimleyerek, çocukluğun özünü yakalayan nazik bir masumiyet yayıyor. Yumuşak turuncu detaylara sahip basit ama şirin bir beyaz elbise giymekte, uzakta bir yere bakmakta, düşünceli bir ifade ile, izleyicileri aklındaki düşünceleri sorgulamaya davet ediyor. Pembe yanakları ve zarif hatları yumuşak bir dokunuşla işlenmiş, Renoir'ın karakteristik tarzını temsil ediyor; gerçekçilik ile düşsel bir atmosferi mükemmel bir şekilde dengeleyerek.

Arka planda, figürünü nazikçe saran canlı yeşil tonlarının lüks bir karışımı var; akıcı fırça darbeleriyle yaratılmış, hayatla titriyor gibi görünüyor. Nazik pastel renk paleti, esere hafiflik katıyor; sanki güneş ışığında anların yakalandığı bir anlatım havası veriyor. Onun varlığından bir sıcaklık yayılıyor ve genel kompozisyon, çocuğa odaklanmamızı sağlıyor, onu bu büyüleyici eserin kalbi haline getiriyor. İzleyici olarak, huzurlu bir anın içine çekiliyoruz; onun durgunluğu içinde, çevresindeki hareketli dünyada sevinç ve huzur buluyoruz.