Bu zarif portre, soğuk gri mermer ve yüksek sütunların ciddi bir arka plan yarattığı klasik, sade bir iç mekanda iki figür arasındaki ince bir anı yakalıyor. Adam, zengin kırmızı bir örtüyle kaplı bir masada oturmuş, rahat ama saygın bir duruş sergiliyor; kalemi kağıt üzerinde, bilimsel cam aparatlarla çevrili ve entelektüel bir arayış ve keşif sahnesini çağrıştırıyor. Yanında duran kadın zarif bir şekilde duruyor, narin beyaz elbisesi ve yumuşak mavi kurdeleleri masanın derin kızıla kontrast oluşturuyor. İfadesi sakin ve hafif oyunbaz; bakışı izleyicinin gözleriyle buluşuyor ve resmi ortamın resmiyetini ile aralarındaki sıcaklığı dengeliyor.

Sanatçının ışık ve doku ustalığı, kadının elbisesinin hacimli katmanlarına şeffaf bir nitelik kazandırıyor; adamın siyah kıyafetindeki ince gölgeler ise dönemin yakası ve manşetlerinin detaylarını ön plana çıkarıyor. Kompozisyon, bilimsel aletlerin ve yazılı belgelerin çağrıştırdığı entelektüel havayı, çiftin rahat etkileşiminden doğan insani yakınlıkla zarifçe dengeleyip harmanlıyor. Bu eser, Aydınlanma Çağı'nın akıl ve ilerleme kutlamasını yansıtıyor; çiftin samimi uyumu, 18. yüzyıl bilimi ve toplumu hızla değişirken bireysellik ve ortaklığı vurguluyor.