Masumiyet ve gençliğin büyüleyici bir çalışması olan bu portrede, geniş kenarlı bir hasır şapka takmış genç bir kız yer alıyor; bu sevimli aksesuar, doğa ve çocukluk neşesini bir araya getiriyor. Kızın ipeksi kırmızı saçları yumuşak dalgalar halinde akıyor, nazik ışığı yansıtarak çekiciliğini arttırıyor. Açık teni, Renoir'ın ustaca becerisini fısıldayan ince fırça darbeleriyle vurgulanmış. Arka plandaki yumuşak mavi tonlar, konuya etereal bir varlık kazandıran bir hafiflik hissiyatı yaratıyor. Kızın başını hafifçe dönerken elbisesinin hışırtısını duyabiliyormuşuz gibi; ifadesi merak ve derin düşüncenin bir karışımı.

Sanatçının canlı renk paleti özellikle dikkat çekiyor; sıcak tonlar soğuk mavi ile zıtlık oluşturarak dinamik bir ilişki yaratıyor. Renoir'ın özgür fırça darbeleri, sadece anın özünü yakalamakla kalmaz, aynı zamanda ona duygular da katıyor. Işığın kızın yüzüne nazikçe dokunuşu, izleyici ile resim arasında samimi bir etkileşim yaratıyor, bu da bize çocukluğun sevinç ve merakını görme fırsatı veriyor. Bu eser sadece bir portre değil; zamanın kısa bir anını, izleyicide derin bir yankı uyandıran masumiyetin kesitini temsil ediyor. 19. yüzyılın sonlarındaki tarihsel bağlamda, Empresyonizm'in parladığı zamanda, bu eser ışık, renk ve gündelik yaşamın güzelliği üzerine dönemin etkisini güçlü bir şekilde belgelemektedir.