Bu sevimli eser, alçak bir taburede oturmuş çamaşır yıkayan bir kadını ve yanındaki küçük bir çocuğun heyecanla sarkık söğüt dalına uzanmasını betimleyen sıcak bir sahneyi gözler önüne seriyor. Fırça darbeleri, söğütün yumuşak sarkan yapraklarını narin bir şekilde tasvir ediyor; hafif yeşil tonlar, kıyafetlerin ve çamaşırların toprak renkleriyle hoş bir tezat oluşturuyor. Kadının mavi üstü ve çocuğun kırmızı ceketi, kompozisyona ölçülü bir canlılık katıyor. Yüzler, basit ama etkili çizgilerle ifade edilmiş; sakin bir samimiyet ve günlük sıcaklık hissi uyandırıyor.

Kompozisyon, boş alan ile detaylı etkinliği dengeliyor; izleyicinin bakışını söğüt dallarından anne ve çocuk arasındaki sevgi dolu etkileşime yönlendiriyor. Sağ üst köşedeki kaligrafi ise şiirsel bir katman ekleyerek sahnenin yalınlığını zarif fırça vuruşlarıyla tamamlıyor. Eser, nostalji ve ev içi huzur duygusu yayıyor; kırsal yaşamın samimi bir portresi olarak, geleneksel Çin köy hayatını anımsatıyor. Kaligrafi ve görselliğin birleşimi, yumuşak mürekkep çalışması ve ölçülü renklerle minimalizm ile incelikli anlatımın sanatsal önemini vurguluyor.