Αυτό το εντυπωσιακό έργο τέχνης αποτυπώνει τον ενθουσιασμό της αστικής κατασκευής με τη δυναμική του σύνθεση, που προσελκύει το βλέμμα του θεατή στον κόσμο των εργατών. Οι περίπλοκες δομές, αποτυπωμένες σε γήινους τόνους του κόκκινου και του καφέ, εκπέμπουν ένα αίσθημα βάρους και μόνιμου, ενσαρκώνοντας την ωμή ενέργεια μιας πόλης που γεννιέται. Εργάτες σε διαφορετικές στάσεις, κάποιοι εργάζονται με επιμέλεια ενώ άλλοι σταματούν να παρατηρήσουν, συνθέτουν μια αφήγηση συλλογικής ανθρώπινης προσπάθειας. Η χρήση ευρέων πινελιών δημιουργεί μια υφή, προσκαλώντας τον θεατή να νιώσει σκόνη και ιδρώτα που συνοδεύουν τέτοιες μνημειώδεις επιχειρήσεις.

Η παλέτα πάλλεται με μια ζωντάνια που αντιτίθεται έντονα στον κρύο και θαμπό ουρανό από πάνω, προ suggesting τα ελπίδα στο μέσο της εργασίας. Αυτή η αντίθεση της γήινης θερμότητας έναντι των πιο δροσερών αποχρώσεων προσκαλεί σε βαθιές σκέψεις σχετικά με τη σχέση άνθρακα και περιβάλλοντος. Το ιστορικό πλαίσιο είναι αισθητό. Αυτό το έργο αντικατοπτρίζει μια εποχή μεγάλων αλλαγών στη Ρωσία και ενσωματώνει το πνεύμα της προόδου και της μεταμόρφωσης στην αρχή του 20ού αιώνα. Η απεικόνιση του Ρόερικ όχι μόνο καταγράφει τις ανθρώπινες προσπάθειες αλλά θέτει επίσης ερωτήματα σχετικά με το κόστος και τη φύση της ανάπτυξης, μαγνητίζοντας περηφάνια, περισυλλογή και μια συναισθηματική σύνδεση με το εξελλιχθέν τοπίο του πολιτισμού.