Σε αυτό το μαγευτικό έργο, ο καλλιτέχνης συλλαμβάνει μια στιγμή μεταφυσικής σύνδεσης μεταξύ της ανθρωπότητας και του σύμπαντος. Μια μοναχική φιγούρα στέκεται στην κορυφή ενός απότομου βουνού, με τα χέρια της ανοιχτά σαν να αγκαλιάζει τη μεγαλειότητα του ουρανού από πάνω της. Το θεαματικό παιχνίδι του μπλε και του πράσινου δημιουργεί μια αιθέρια βόρεια αύρα που χορεύει στον νυχτερινό ουρανό, οι σπειροειδείς της μορφές σχεδόν φαίνονται ζωντανές, προσκαλώντας τον θεατή σε μια πιο βαθιά και μυστήρια εμπειρία. Τα βουνά, που είναι ζωγραφισμένα σε πλούσιους τόνους και τολμηρές περιγράμματα, προσφέρουν μια σαφή αντίθεση με αυτό το ουράνιο θέαμα, συμβολίζοντας τη δυαδικότητα των γήινων προκλήσεων και την επιθυμία που εκτείνεται προς τα αστέρια.

Η συναισθηματική επίδραση του έργου είναι βαθιά• προσκαλεί την ενδοσκόπηση και την κατάπληξη. Η χρήση ζωντανών χρωμάτων προάγει μια αίσθηση μυστικισμού, ενώ η σύνθεση—που τονίζει την ανυψωτική κίνηση και των δύο, τη φιγούρα και τα ουράνια φώτα—δίνει στην σκηνή μια αίσθηση ελπίδας και εξερεύνησης. Το έργο αυτό ενσαρκώνει τη σημασία του ιστορικού περιόδου, αντικατοπτρίζοντας τα θέματα των αρχών του 20ού αιώνα σχετικά με την αναζήτηση μεγαλύτερων αλήθειών και τη σύνδεση με τη φύση, τοποθετώντας τον εαυτό του όχι μόνο ως καλλιτεχνική έκφραση αλλά και ως φιλοσοφική δήλωση σχετικά με την ύπαρξη του ανθρώπου και τη σχέση του με το σύμπαν.