Ο πίνακας αιχμαλωτίζει αμέσως με την οικεία απεικόνισή του. Μια γυναίκα με σκούρο δέρμα αναπαύεται νωχελικά σε ένα κρεβάτι, με το σώμα της στραμμένο προς τον θεατή. Η στάση της, με τα χέρια να κρατούν απαλά το κεφάλι της, μεταφέρει μια αίσθηση ευαλωτότητας και ενδοσκόπησης. Οι πλούσιες, ζεστές αποχρώσεις του δέρματός της έρχονται σε αντίθεση με τα ψυχρά μπλε και μωβ που κυριαρχούν στο φόντο, δημιουργώντας μια οπτική ένταση που εντείνει τον συναισθηματικό αντίκτυπο.

Η σύνθεση είναι προσεκτικά ισορροπημένη, με τη φιγούρα της γυναίκας να κυριαρχεί στο προσκήνιο, ενώ μια άλλη φιγούρα, με μανδύα, παρατηρεί από την πλευρά. Η χρήση απλοποιημένων μορφών και τολμηρών πινελιών, χαρακτηριστικών της περιόδου, προσθέτει στην εκφραστική δύναμη του πίνακα. Η χρήση του χρώματος από τον καλλιτέχνη είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, με τις ζωηρές αποχρώσεις να προσθέτουν μια ονειρική ποιότητα. Το φόντο, γεμάτο υποβλητικά σχήματα και μορφές, προσθέτει στην μυστηριώδη ατμόσφαιρα. Ολόκληρη η σκηνή είναι εμποτισμένη με μια αίσθηση ήρεμης περισυλλογής, υπαινίσσοντας κρυφές αφηγήσεις και αόρατες δυνάμεις.