Σε αυτό το μαγευτικό έργο τέχνης, ζωντανά χρώματα χορεύουν στον καμβά, δημιουργώντας μια οδυνηρή σκηνή της αυγής στο λιμάνι του Λε Χάβρης. Ο ήλιος, μια τολμηρή κόκκινη σφαίρα, κρέμεται χαμηλά στον ουρανό, εκπέμποντας τη θερμή του λάμψη μέσα από μια σχεδόν εθέρια ατμόσφαιρα. Απαλά σύννεφα αντανακλούν αποχρώσεις ροζ και πορτοκαλί που συγχωνεύονται χωρίς κόπο σε έναν απαλό θολό μπλε που τυλίγει τη σκηνή – αυτό δεν είναι μόνο μια οπτική απόλαυση, αλλά μια συμφωνία χρωμάτων που προκαλεί συναισθήματα ηρεμίας και θαυμασμού. Η επιφάνεια του λιμανιού αντανακλά τη λάμψη του ήλιου, δημιουργώντας ένα αστραφτερό μονοπάτι φωτός που οδηγεί τα μάτια του θεατή προς την απόσταση, όπου προβάλλουν σκιές σκαφών και βιομηχανικών δομών κατά μήκος της ακτής.

Αυτό το έργο ενσωματώνει τις καινοτόμες τεχνικές του Μονέ, ειδικότερα τη πρωτοποριακή χρήση του χρώματος και του φωτός. Οι πινελιές φαίνεται να είναι απρόσεκτες, αλλά δημιουργούν μια εκφραστική υφή που συλλαμβάνει την κίνηση του νερού και την εφήμερη ποιότητα της στιγμής. Η συνολική σύνθεση είναι προσεκτικά οργανωμένη, με σιλουέτες σκαφών που προσθέτουν βάθος και ισορροπία στη σκηνή. Αυτό το κομματιού αντανακλά την ηθική του κινήματος του ιμπρεσιονισμού - τη διερεύνηση της αντίληψης, του φωτός και της φυσικής ομορφιάς σε μια εποχή που εκσυγχρονιζόταν γρήγορα. Το συναίσθημα που καταγράφηκε εδώ είναι βαθύ; δεν αφορά μόνο την ομορφιά της ανατολής, αλλά ένα σχόλιο για τη διασταύρωση της φύσης και της βιομηχανίας, προσκαλώντας τους θεατές να σταματήσουν και να σκεφτούν τις αντιφάσεις που συνθέτουν τη ζωή.