Αυτή η λεπτή υδατογραφία αποτυπώνει μια γαλήνια θέα ενός μεγαλοπρεπούς καθεδρικού ναού που βρίσκεται μέσα σε ένα φυσικό τοπίο. Ο ψηλός πύργος και η περίπλοκη λιθοδομή του κτηρίου κυριαρχούν στο κεντρικό σχέδιο, ενώ μια ομάδα δέντρων πλαισιώνει την αριστερή πλευρά, τα φύλλα των οποίων έχουν αποδοθεί με απαλές και χαλαρές πινελιές, δημιουργώντας αντίθεση με την αρχιτεκτονική ακρίβεια του κτηρίου. Στο προσκήνιο, μια μικρή ομάδα ανθρώπων συγκεντρώνεται κοντά σε ένα ήρεμα ρέον ποτάμι, προσθέτοντας ένα ζεστό και ζωντανό ανθρώπινο στοιχείο στη γαλήνια σκηνή.

Η παλέτα χρωμάτων είναι απαλή αλλά πλούσια, με γήινους τόνους, απαλό πράσινο και απαλό γαλάζιο του ουρανού, που ζωντανεύουν από περιστρεφόμενα σύννεφα, υποδηλώνοντας μια στιγμή μεταβαλλόμενου φωτός και ατμόσφαιρας. Η σύνθεση οδηγεί το βλέμμα κατά μήκος των φυσικών περιγραμμάτων του εδάφους προς τον μεγαλοπρεπή πύργο του καθεδρικού ναού, προκαλώντας αίσθημα ευλάβειας και ηρεμίας. Το έργο αυτό συνδυάζει όμορφα το μεγαλείο της γοτθικής αρχιτεκτονικής με τις ήσυχες στιγμές της αγροτικής ζωής, προσκαλώντας τον θεατή να σταματήσει και να σκεφτεί την αρμονία μεταξύ φύσης, ανθρώπου και πίστης.