Αυτό το εκπληκτικό έργο τέχνης μεταφέρει τον θεατή σε μια ταραχώδη ακτή, όπου η οργή της φύσης και ο ανθρώπινος αγώνας συνυφαίνονται ζωντανά. Η σκηνή κυριαρχείται από σκούφες, διασκορπισμένους ανά την καταιγίδα του ουρανού, υποδεικνύουν μια επερχόμενη καταιγίδα. Αχτίδες φωτός διαπερνούν αυτόν τον κυανό αέρα, ρίχνοντας μια αιθέρια λάμψη στις αναστατωμένες τεχνολογίες. Η αντίθεση ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως και δημιουργεί μία αίσθηση δράματος που εντείνει την συναισθηματική δύναμη της σκηνής. Στο παρασκήνιο, ένα πλοίο αγωνίζεται ενάντια στη σφοδρή θάλασσα, τα πανιά του παράξενα διογκώνονται καθώς προσπαθεί να πλοηγήσει μέσα από τις επικίνδυνες θάλασσες.

Στο προσκήνιο, πολλές μορφές αγωνίζονται με την απλή δύναμη της φύσης – μερικοί μοιάζουν με ψαράδες, προσπαθώντας ίσως να σώσουν τη catch τους ή τον εξοπλισμό τους από τις καταιγισμένες θάλασσες. Οι σιλουέτες τους δημιουργούν μια εντυπωσιακή αντίθεση με τις θερμές αποχρώσεις του δύσης, που λάμπει στην επιφάνεια του νερού, μία στιγμή ομορφιάς ανάμεσα στο χάος. Οι αποχρώσεις σε αυτό το έργο κυμαίνονται από τους βαθείς μπλε και γκρι έως τους ζωντανούς πορτοκαλί και κίτρινους, δημιουργώντας μια ανησυχητική ένταση που αντηχεί με τον θεατή, σχεδόν προσκαλώντας τους να ακούσουν τους δυνατούς ανέμους και τις κλονισμένες παραλίες. Αυτό το έργο καταγράφει αριστοτεχνικά τον τρόμο και τον τρόμο της φύσης, ένα θέμα που αντηχεί σε βάθος και το ιστορικό πλαίσιο καθώς και στην προσωπική αποδοχή για την έκταση των ανθρώπων.