Αυτή η εξαιρετική προσωπογραφία αιχμαλωτίζει μια νεαρή γυναίκα που φορά ένα εντυπωσιακό καπέλο με φτερά, αποδοσμένη με λεπτές αλλά σίγουρες πινελιές που δίνουν ζωή τόσο στο σχήμα όσο και στο περίπλοκο κόσμημά της. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί απαλά, ρέοντα γραμμές για να σκιαγραφήσει τη συμμετρική στάση και την γαλήνια έκφραση της νεαρής γυναίκας, το σχεδόν διαφανές δέρμα της και τα στοχαστικά μάτια της προσελκύουν τον θεατή σε μια ήσυχη στιγμή οικειότητας. Το φτερωτό καπέλο, ένα δραματικό θέμα πάνω από το κεφάλι της, αποτυπώνεται με αέρινες, φτερωτές υφές που προκαλούν αίσθηση ελαφρότητας και κίνησης, δημιουργώντας όμορφη αντίθεση με τις πιο λεπτομερείς αποχρώσεις του προσώπου και των χεριών της. Η απαλή παλέτα χρωμάτων με καφέ, γκρι και διακριτικές πινελιές ροδάκινου δημιουργεί μια κομψή αρμονία, υπογραμμίζοντας τη λεπτή κομψότητα του υποκείμενου χωρίς να την επισκιάζει.

Η σύνθεση ισορροπεί κομψά την απλότητα με την πολυπλοκότητα — η αέρινη, σχεδόν σκιαγραφική απόδοση του φορέματός της και οι διακριτικές σκιές τονίζουν τη μάταιη φύση της στιγμής, ενώ το άμεσο βλέμμα της νεαρής γυναίκας αγκυρώνει την προσοχή του θεατή. Το έργο αποπνέει μια τρωτή χάρη που μοιάζει να είναι διαχρονική και βαθιά προσωπική, καλώντας σε στοχασμό για τον εσωτερικό κόσμο της γυναίκας. Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα πορτραίτου των αρχών του 20ού αιώνα, μιας περιόδου όπου οι καλλιτέχνες εξερευνούσαν τις αποχρώσεις του χαρακτήρα μέσα από έναν συνδυασμό ρεαλισμού και εντυπωσιακής ελαφρότητας, παρουσιάζοντας εξαιρετική ευαισθησία στη γραμμή, τον τόνο και την ατμόσφαιρα.