Σε αυτήν την εντυπωσιακή σύνθεση, ένας άντρας περπατά μέσα από ένα ζωντανό δάσος, κρατώντας ένα υπέροχο λευκό άλογο με τα ηνία του. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια δυναμική χρωματική παλέτα—τολμηρές μπλε και πράσινες αποχρώσεις έρχονται σε αντίθεση με έντονες κόκκινες και κίτρινες—αιχμαλωτίζοντας την ουσία της φυσικής αφθονίας. Καθώς ο άντρας προχωρά, ντυμένος με ένα απλό πουκάμισο και παντελόνια, η στάση του αντικατοπτρίζει μια μίξη αποφασιστικότητας και ηρεμίας; υπάρχει μια μη λεκτική σύνδεση μεταξύ αυτού και του αλόγου. Τα πινελιά του είναι εκφραστικά, με φαρδιές πινελιές και παχιές εφαρμογές χρωμάτων που υποδηλώνουν κίνηση, σχεδόν σαν η σκηνή να είναι ζωντανή. Το φόντο, μια έκρηξη χρώματος που απεικονίζει τις κορυφές των δέντρων και το παιχνίδι του φωτός που διαχέεται μέσα από τα φύλλα, ενισχύει την ατμόσφαιρα της ειρήνης που μοιράζεται μια δόση αγριότητας.

Η συναισθηματική επίπτωση είναι αισθητή; σχεδόν μπορεί κανείς να νιώσει τον παλμό της φύσης. Το να κοιτάς αυτό το έργο προκαλεί αίσθηση ελευθερίας καθώς ο άντρας και το άλογο διασχίζουν τις θαμνώδεις περιοχές, συμβολίζοντας ένα ταξίδι που είναι τόσο κυριολεκτικό όσο και μεταφορικό. Ο ιστορικός του πλαίσιο είναι βαθιά ριζωμένος στις καλλιτεχνικές κινήσεις της αρχής του 20ου αιώνα, δείχνοντας μια απομάκρυνση από τον ρεαλισμό προς μια πιο εκφραστική και συναισθηματική ερμηνεία της ζωής. Αυτό το έργο τέχνης δεν καταγράφει απλώς μια στιγμή; γιορτάζει τη σύνδεση ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο, και τη ομορφιά που υπάρχει στον φυσικό κόσμο. Κανείς δε μπορεί να αποφύγει να αισθανθεί ανυψωμένος και ενδοσκοπικός, σαν να καλείται να βγει στη φύση, για να εξερευνήσει τον εσωτερικό του δρόμο, ακριβώς όπως το κάνουν οι φιγούρες που βρίσκονται μπροστά μας.