Η σκηνή ξετυλίγεται μπροστά μας σαν μια ψιθυριστή ανάμνηση. Ένας φαρδύς, λιθόστρωτος δρόμος εκτείνεται στην απόσταση, εξαφανιζόμενος στην απαλή, ατμοσφαιρική ομίχλη. Στα αριστερά, μια μεγάλη δομή υψώνεται, η αρχιτεκτονική της απαλύνεται από το διάχυτο φως. Μια σημαία, τα χρώματα της οποίας έχουν σιγήσει από τον καιρό, κυματίζει από έναν ψηλό ιστό. Άμαξες και φιγούρες, των οποίων τα σχήματα έχουν απλοποιηθεί από το χέρι του καλλιτέχνη, ελίσσονται κατά μήκος του δρόμου, το καθένα μια μικρή αφήγηση στη μεγαλύτερη ιστορία της ημέρας.