De scène ontvouwt zich voor ons als een gefluisterde herinnering. Een brede, geplaveide laan strekt zich uit in de verte en verdwijnt in de zachte, atmosferische nevel. Aan de linkerkant verrijst een grandioze structuur, waarvan de architectuur verzacht is door het diffuse licht; een vlag, waarvan de kleuren gedempt zijn door het weer, wappert vanaf een hoge vlaggenmast. Paardenkoetsen en figuren, waarvan de vormen zijn vereenvoudigd door de hand van de kunstenaar, slingeren zich over de weg, elk een kleine vertelling in het grotere verhaal van de dag.