Το έργο αποκαλύπτει έναν άντρα με έντονη παρουσία; η ύπαρξή του είναι αισθητή στον τρόπο που κάθεται με άνεση σε μια χειροποίητη ξύλινη καρέκλα. Ντυμένος με λευκή ένδυση, ο κύριος φαίνεται να ενσαρκώνει μια αίσθηση χαλάρωσης στην παραλία, όπου οι ήρεμες θάλασσες αγγίζουν την ακτή. Οι πινελιές από βαφή είναι ρευστές και μεταφέρουν έναν απαλό άνεμο, σχεδόν αντικατοπτρίζοντας τη διάθεση του άντρα. Το πρόσωπό του, διακοσμημένο με μουστάκι και σκεπτικό ύφος, υποδηλώνει έναν προβληματισμό γύρω από βαθύτερα νοήματα της ζωής, ίσως αναλογιζόμενος την τέχνη πάλι, ενώ κρατά έναν πινέλο στρατηγικά τοποθετημένο στο χέρι του.

Σε αυτό το κομμάτι, η παλέτα χρωμάτων αγκαλιάζει απαλά παστέλ, όπου τα λευκά και οι ανοιχτές αποχρώσεις μπλέκονται χωρίς προσπάθεια με τις αμμώδεις αποχρώσεις της παραλίας, δημιουργώντας μια φωτεινή επίδραση. Το φόντο τυλίγει τη ματιά του θεατή — απαλές, ιμπρεσιονιστικές θάλασσες που κυλούν στην ακτή, αποτυπωμένες με τέτοιον τρόπο που προσκαλούν τον άνθρωπο να απολαύσει τη γαλήνια στιγμή. Η δεξιοτεχνία του Σορόλα λάμπει στην αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς, προσθέτοντας βάθος και διάσταση, κάνοντάς τον θεατή να νιώσει τη ζέστη του ήλιου και την δροσερή ατμόσφαιρα του ωκεανού στο δέρμα του. Η συναισθηματική επίπτωση είναι αισθητή; προκαλεί μια αίσθηση ηρεμίας και εσωτερικής σκέψης, παροτρύνοντας τους θεατές να σταματήσουν και να εκτιμήσουν τις εφήμερες στιγμές της ζωής στην παραλία.