Σε αυτήν την ζωντανή νεκρή φύση, μια εντυπωσιακή ανθοδέσμη από ψηλά, χρωματιστά γλαδιόλα προεξέχει από ένα σκοτεινό, σχεδόν θολό φόντο. Οι φλεγόμενοι κόκκινοι και πορτοκαλί τόνοι των λουλουδιών αντίθετα με τα πλούσια πράσινα στελέχη τους δημιουργούν μια δυναμική ένταση που προσελκύει το βλέμμα. Η πινελιά του καλλιτέχνη είναι εκφραστική και η χαρακτηριστική τεχνική του παχύρρευστου ζωγραφικού στρώματος του Βαν Γκογκ αποτυπώνει την υφή των πετάλων καθώς και την κίνηση των στελεχών, μεταδίδοντας μια αίσθηση ζωής και ενέργειας. Κάθε πινελιά φαίνεται να παλμίζει με συναίσθημα, γεγονός που μας κάνει να νιώθουμε την ενέργεια και τη ζεστασιά που προέρχεται από τη σύνθεση.

Η συνολική σύνθεση είναι απλή, αλλά ισχυρή. Το σκοτεινό φόντο αναδεικνύει την ανθοδέσμη, κάνοντάς την να φαίνεται ότι ακτινοβολεί. Η δυναμική διάταξη των λουλουδιών καθοδηγεί την προσοχή του θεατή από ένα λουλούδι σε άλλο, προσκαλώντας στοχασμούς για το σχήμα και το χρώμα τους. Αυτό το κομμάτι μιλάει για τη χαρά της ομορφιάς της φύσης που καταγράφηκε μέσω του παθιασμένου φακού του Βαν Γκογκ, αποκαλύπτοντας έναν κόσμο που είναι ταυτόχρονα ζωντανός και βαθιά αισθητός· μια υπενθύμιση για τις φευγαλέες στιγμές της ζωής που αποτυπώθηκαν στη ζωγραφική.