Σε αυτήν τη ζωντανή σκηνή, προσκαλούμαστε σ' έναν στιγμιότυπο χαρούμενης αλληλεπίδρασης, όπου μια γυναίκα, πιθανότατα μια πωλήτρια, παραδίδει ένα λευκό ύφασμα σε μια ομάδα παιδιών. Η γυναίκα φορά ένα καπέλο από ψάθα και κρατά έναν καλάθι γεμάτο από λαχταριστά μήλα, συμβολίζοντας όχι μόνο την επιβίωση αλλά και την ομορφιά της αφθονίας της φύσης. Η στάση της, ελαφρώς σκυμμένη, υποδηλώνει μια ζωή εργασίας, αλλά η έκφρασή της μεταδίδει ζεστασιά και γενναιοδωρία, εμπλουτίζοντας την ατμόσφαιρα του έργου.

Τα παιδιά, ντυμένα με απαλές, παστέλ αποχρώσεις, είναι μια έκρηξη αθωότητας σε ένα φόντο ψηλών δέντρων και διάχυτου ηλιακού φωτός. Ένα παιδί απλώνει το χέρι του προς τη γυναίκα, ενώ ένα άλλο φαίνεται μαγεμένο από τη στιγμή. Οι πινελιές του καλλιτέχνη προκαλούν μια αίσθηση κίνησης και ζωής· σχεδόν ακούγεται το φύσημα των φύλλων και οι απαλές κουβέντες των παιδιών. Η χρήση του χρώματος από τον Ρενουάρ είναι εντυπωσιακή; το ροζ, το μπλε και το πράσινο συνδιαλέγονται, δημιουργώντας ένα αρμονικό μείγμα που συλλαμβάνει την ουσία μιας ηλιόλουστης απογευματινής ημέρας, παρουσιάζοντας όχι μόνο μια σκηνή, αλλά και ένα συναισθηματικό τοπίο γεμάτο νοσταλγία και ζεστασιά. Αυτός ο πίνακας είναι μια μαρτυρία της χαράς που βρίσκεται σε απλές ανταλλαγές, δημιουργώντας μια διαχρονική σύνδεση μεταξύ των θεμάτων και των θεατών, επιτρέποντάς μας να ξεφύγουμε για λίγο σ' αυτόν τον ειδυλλιακό κόσμο.