Αυτή η ζωντανή σκηνή απαθανατίζει μια ήρεμη στιγμή σε ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, όπου μια γυναίκα, ντυμένη κομψά σε λευκούς και απαλούς παστέλ τόνους, ξαπλώνει με χάρη ενώ σκιάζεται από μια λεπτή ομπρέλα. Η τεχνική των ελεύθερων αλλά επιμελών πινελιών δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης και ατμόσφαιρας. Η παλέτα κυριαρχείται από απαλούς μπλε, λεβάντα και κρεμ αποχρώσεις, που αντανακλούν τη σύντηξη της θάλασσας, του ουρανού και της ενδυμασίας, προκαλώντας την αίσθηση μιας ήρεμης, αέρινης μέρας στη θάλασσα. Οι κυματιστές θάλασσες και τα τεντωμένα πανιά δημιουργούν ένα δυναμικό φόντο, αντιπαραβάλλοντας τη γαλήνια στάση της γυναίκας, σαν να παλλόταν ο κόσμος γύρω της ενώ εκείνη παραμένει μια ησυχαστική, αιθέρια παρουσία.

Η σύνθεση είναι προσεκτικά ισορροπημένη: η γυναίκα βρίσκεται στο κέντρο, αλλά ελαφρώς ξαπλωμένη, δημιουργώντας μια διαγώνια ροή που οδηγεί το βλέμμα από τον πίνακα οργάνων μπροστά προς τον ευαίσθητο σκελετό της ομπρέλας και πιο πέρα στον ορίζοντα. Η ιμπρεσιονιστική τεχνική, με γρήγορες, ορατές πινελιές και απαλές γραμμές, ενισχύει τη συναισθηματική απήχηση του περαστικού αναψυχής και της οικειότητας. Το έργο αυτό, εμπνευσμένο από το ενδιαφέρον του τέλους του 19ου αιώνα για τη μοντερνικότητα και την κομψότητα, αποτυπώνει όχι μόνο μια στιγμή ιδιωτικής γαλήνης αλλά και την πολιτισμική αποδοχή της εποχής για τη λεπτή ψυχαγωγία στη θάλασσα, καταγραφμένη με ζωντάνια και ευαισθησία.