Αυτό το ευαίσθητο πορτρέτο αιχμαλωτίζει την ήσυχη αθωότητα και τη γλυκιά ομορφιά μιας νεαρής κοπέλας, με το βλέμμα της να χάνεται απαλά στο βάθος. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί έναν αριστοτεχνικό συνδυασμό ρεαλισμού και διακριτικού ρομαντισμού, με απαλές πινελιές που χαϊδεύουν το δέρμα και τα μαλλιά του μοντέλου, δημιουργώντας μια φωτεινή, σχεδόν αιθέρια αίσθηση. Η σύνθεση εστιάζει την κοπέλα σε ένα σκοτεινό, ασαφές φόντο, επιτρέποντας στην ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα της και τις περίπλοκες λεπτομέρειες της ενδυμασίας της να τραβήξουν όλη την προσοχή. Τα χαλαρά, ελαφρώς ατημέλητα μαλλιά της και το λευκό ένδυμα που πέφτει από τον ώμο με μπλε κορδέλες προκαλούν μια αίσθηση φυσικής χάρης και νεανικής ευαλωτότητας.

Η παλέτα χρωμάτων κυριαρχείται από απαλούς τόνους—κρεμ, απαλό μπλε και απαλά καφέ—που ενισχύουν την συναισθηματική οικειότητα της σκηνής. Το λεπτό κολιέ με μενταγιόν τραβάει το βλέμμα προς τον λαιμό της, προσθέτοντας ένα διακριτικό αφηγηματικό στοιχείο στο πορτρέτο. Το έργο αυτό αντηχεί με τη γοητεία και την τρυφερότητα των πορτρέτων του τέλους του 19ου αιώνα, όπου η έμφαση δίνεται στην προσωπικότητα και τη διάθεση του μοντέλου παρά στη μεγαλοπρέπεια. Προκαλεί τον θεατή να σταματήσει και να ακούσει την ήσυχη ιστορία που ψιθυρίζει η γαλήνια έκφραση και τα μελαγχολικά μάτια της νεαρής μοντέλου.