Αυτό το εκλεπτυσμένο σχέδιο αιχμαλωτίζει την ευαίσθητη ανάπαυση μιας γυναίκας σε μια κομψή, σχεδόν νωχελική στάση, με το χέρι να ακουμπά με χάρη το μέτωπο. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ένα μείγμα από λεπτές, ρευστές γραμμές και διακριτική σκίαση που αποπνέουν μια ονειρική, σχεδόν αιθέρια ποιότητα. Η φιγούρα της γυναίκας είναι επιμηκυμένη, με απαλές καμπύλες που προτείνονται από τα κυματιστά περιγράμματα του ενδύματός της, αγκαλιάζοντας απαλά το σώμα της. Οι λεπτομέρειες γύρω από το πρόσωπο και τα μαλλιά δείχνουν τρυφερή εστίαση, ενώ το υπόλοιπο σώμα διαλύεται σε ελαφρύτερες, σχεδιαστικές γραμμές, δίνοντας εντύπωση αέρινου και κίνησης. Η περιορισμένη παλέτα χρωμάτων, κυρίως σε απαλούς τόνους σέπια και μαύρου, ενισχύει την απαλότητα και την οικειότητα του έργου. Τα μισόκλειστα μάτια της και η χαλαρή της στάση προκαλούν μια ήρεμη στιγμή ενδοσκόπησης ή ανάπαυσης, προσκαλώντας τον θεατή σε έναν ιδιωτικό κόσμο γαλήνης και λεπτών συναισθημάτων.

Η σύνθεση ισορροπεί επιδέξια την προσεκτική παρατήρηση με την ιμπρεσιονιστική ελευθερία. Η ξαπλωμένη στάση σε συνδυασμό με την ευαίσθητη γραμμική δουλειά μεταφέρει όχι μόνο τη φυσική μορφή αλλά και την ευαισθησία και την κομψότητα των συναισθημάτων. Το έργο αυτό αποτυπώνει τη δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη να αιχμαλωτίζει φευγαλέες στιγμές και οικείες αποχρώσεις, αντανακλώντας τον γοητευμό του τέλους του αιώνα για την ομορφιά, τη θηλυκότητα και τις εφήμερες διαθέσεις. Η υπογραφή στο κάτω αριστερό μέρος προσθέτει μια προσωπική πινελιά, συνδέοντάς μας άμεσα με το χέρι του δημιουργού. Συνολικά, το σχέδιο αποτελεί φόρο τιμής στην εξευγενισμένη λεπτότητα στην εικονογραφική τέχνη και τη λυρική δύναμη που κρύβεται σε ελάχιστες, μελετημένες γραμμές.