Ο πίνακας αποτυπώνει τη στοχαστική φύση του υποκειμένου, που απεικονίζεται καθισμένο με τα χέρια του ενωμένα, υποδηλώνοντας περισυλλογή ή ίσως μια στιγμή παύσης στη σκέψη. Το βάθος του χαρακτήρα μεταδίδεται μέσω εκφραστικών πινελιών, η χαλαρή και ζωντανή εφαρμογή της μπογιάς δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης που αντιπροσωπεύει τη σταθερότητα της φιγούρας. Οι ζεστοί τόνοι του φόντου τον περιβάλλουν, τονίζοντας την στοχαστική έκφρασή του και αποδίδοντας στη παρουσία του την αίσθηση της αναγκαιότητας. Η τέχνη του Munch με το χρώμα είναι προφανής, η αλληλεπίδραση μεταξύ των βαθιών μπλε χρωμάτων του παλτού του και των γήινων τόνων του φόντου προσδίδει στην σύνθεση συναισθηματική αντήχηση, βυθίζοντας τον θεατή σε αυτή τη οικεία στιγμή.

Εξετάζοντας τις τεχνικές του καλλιτέχνη, βρίσκουμε ότι ο Munch χρησιμοποιεί επιδέξια το φως και τη σκιά για να καθορίσει τις γραμμές του προσώπου και του σώματος του άνδρα. Τα πινέλα ποικίλλουν από έντονες κινήσεις έως προσεκτικά φινιρίσματα, υποδηλώνοντας τα επίπεδα σκέψης και συναισθήματος κάτω από την επιφάνεια. Αυτό το έργο είναι μια αντανάκλαση όχι μόνο του χαρακτήρα του υποκειμένου αλλά και ένα σχόλιο σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση, κάνοντάς το διαχρονικό. Ο Munch, πρωτοπόρος του εξπρεσιονισμού, χρησιμοποιεί αυτά τα οπτικά στοιχεία για να προκαλέσει μια βαθιά συναισθηματική απάντηση, προσκαλώντας τον θεατή να εμπλακεί σε βάθος με την ουσία του εικονιζόμενου άνδρα και την ήσυχη συλλογιστική αυτής της στιγμής.