Ο πίνακας σας προσκαλεί σε μια σκηνή λιμανιού, λουσμένη σε ένα φως που αστράφτει και χορεύει. Το νερό, που αντανακλά τον ουρανό, είναι ένα μωσαϊκό από μπλε, πράσινα και μωβ, με κάθε μικρή πινελιά να συμβάλλει στη συνολική εντύπωση της απαλής κίνησης. Τα πλοία, με τα πανιά τους απλωμένα, κοσμούν τη σκηνή, οι πολύχρωμες αποχρώσεις τους έρχονται σε αντίθεση με τους απαλούς τόνους των δομών στο παρασκήνιο. Τα αρχιτεκτονικά σχήματα, μαλακωμένα από το κηλιδωτό φως, υποδηλώνουν μια αίσθηση διαχρονικότητας και σταθερότητας.

Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά, η τεχνική αποκαλύπτεται: ο πουαντιλισμός, όπου μεμονωμένα σημεία χρώματος αναμειγνύονται στο μάτι του θεατή για να δημιουργήσουν μια συνεκτική εικόνα. Αυτή η μέθοδος, αποτέλεσμα προσεκτικής και σκόπιμης εφαρμογής, δίνει στο έργο τέχνης μια ζωντανή, σχεδόν αιθέρια ποιότητα. Είναι σαν η σκηνή να αναπνέει, ζωντανή με το παιχνίδι του φωτός και το απαλό χτύπημα του νερού στα κύτη των πλοίων. Αυτό το έργο ψιθυρίζει για μια στιγμή που αποτυπώθηκε, ένα μέρος που θυμάται, ένα οπτικό ποίημα.