Αυτή η μαγευτική σκηνή αποτυπώνει ένα ήσυχο ξέφωτο στο δάσος, λουσμένο στο απαλό φως ενός μερικώς νεφελώδους ουρανού. Επιβλητικά δέντρα πλαισιώνουν τη σύνθεση, με το πυκνό φύλλωμά τους να δημιουργεί ένα φυσικό τόξο που οδηγεί το βλέμμα προς μια μικρή φιγούρα στο κέντρο, έναν συλλέκτη μανιταριών, προσθέτοντας μια ανθρώπινη πινελιά σε αυτή την ήρεμη άγρια φύση. Η επιδέξια πινελιά του καλλιτέχνη ζωντανεύει το δάσος, με πλούσιες υφές και στρωμένα πράσινα που υποδηλώνουν το βάθος και τη δροσιά της σκιάς.

Η παλέτα χρωμάτων είναι κυρίως γήινη με εκρήξεις ζωντανών χρωμάτων, ιδιαίτερα γύρω από τα ρούχα της φιγούρας, που αντιπαραβάλλονται όμορφα με το φυσικό περιβάλλον. Το έργο προκαλεί μια ήρεμη, στοχαστική αίσθηση, προσκαλώντας τον θεατή να βυθιστεί σε μια στιγμή ειρηνικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης. Ζωγραφίστηκε το 1848 και αντικατοπτρίζει τη ρομαντική γοητεία του 19ου αιώνα για τον φυσικό κόσμο και την ήσυχη ομορφιά της καθημερινής αγροτικής ζωής.